Geschiedenis
De geschiedenis van Strahov.
De aanleiding is een vraag van (was het Onno?), tijdens een recente repetitie: “Hebben we dat stuk al eens uitgevoerd?”. Zo doet zich voelen dat er behoefte is aan een goed gedocumenteerde geschiedenis van Strahov. Vandaar het volgende.
Volgens de overlevering is een hartenwens van Marianne het begin van alles. “O, kon ik het sextet van Poulenc maar eens spelen, dan zou ik rustig kunnen sterven”, moet zij Tiny hebben toevertrouwd. Dat zal dan wel tijdens de naborrel van een oktetrepetitie zijn geweest. Daar werd wel meer onzin verkocht. En Tiny, praktisch als zij is, zei: “Nou, dat kunnen we wel regelen”.
Tiny meent dat het op 2 januari 1993 is geweest tijdens de dinner after het Welling Nieuwjaarsconcert. Ik was daar niet bij.
En zo gingen de dames een ensemble samenstellen, met als doel een cursus in Tsjechië. Tiny kende Hendrik-Jan. En ook Raads bleek voor de hand te liggen. De klarinettisten en fagottisten uit het oktet lagen niet zo goed in de markt. Maar Tiny kende nog een andere fagottiste: Wendela. En Hendrik-Jan kwam met de klarinettist Onno. En daar was het naamloze sextet geboren. Dit proces moet zich dus in het begin van 1993 hebben afgespeeld. In mijn bezit is een kostbaar document, gedateerd 16 maart waarin Tiny de leden van het nieuwe ensemble uitnodigt voor zondagmiddag 18 april om 1400 uur bij HJ. Dat is dan de eerste repetitie in de zonnige tuinkamer van HJ aan de Overtoom.
Op zaterdag 5 juni 1993 staat in mijn oude agenda: 13.30, 14.00 sextet en dat is weer krachtig doorgestreept.
Pas op zaterdag 3 juli staat het er weer: 13.00 sextet en deze keer niet doorgestreept. Is toen Tettje al ten tonele verschenen? Want Wendela bleek zwanger en dus niet in staat deel te nemen aan de cursus.
De factuur voor aanmelding van “Muziekcentrum Olga Overbeek” is ook in mijn archief te bezichtigen. De cursus kostte f 915,-. En later kregen we nog een verzoek om f 90,- bij te betalen in verband met prijsstijgingen in Praag.
En op zondag 8 augustus 1993 komt er meer tekst in mijn agenda: “ 14.00 sextet Poulenc 3e deel (1en2) Jacob Francaix”. Kennelijk werd de succesvolle toekomst toen al voorzien. Op zondag 26 september repeteren we nog een keer om 19.30 uur bij HJ; op zondag 10 oktober om 13.30 uur bij mij thuis, in mijn nieuwe huis in de Grensstraat waar ik toen net woonde.
En op zaterdag 16 oktober vertrekken we naar Praag. In mijn agenda staat een korte routebeschrijving naar Utrecht-West. Ik kan me herinneren dat we Marianne alleen onder strikte voorwaarden meekregen van Richard.
Over het verloop van de week kan ik verder kort zijn: Het was erg leuk, zowel muzikaal als anderszins. Met een klein dipje voor Marianne toen onze coach Pierre haar voornaam even kwijt was. Maar ons bezoek aan het aan het Strahov klooster en het bijbehorende museum leverde ons de naam van het sextet. En ons eerste optreden moet op vrijdagavond 22 oktober 1993 zijn geweest. Hoe het geklonken heeft weten we niet. Toen hebben we de Becherovka leren kennen. En zelf waren we tevreden, want we gingen door.